Leer je kind de consequenties van zijn of haar gedrag. Vaak wordt het woord consequenties gebruikt als een ander woord voor straf. Straffen werkt niet, maar een kind mag wel merken wat logische consequenties zijn van zijn of haar gedrag. Het gaat dan om natuurlijke consequenties. Deze staan altijd in verband met het gedrag. Bijvoorbeeld als kinderen treuzelen bij het naar bed gaan, dan is er minder tijd voor een verhaaltje of als ze iets kapot maken van iemand, excuses aanbieden of zorgen dat het weer gemaakt wordt.
In plaats van achteraf te straffen kan je beter van te voren aan je kind uitleggen waarom bepaald gedrag (on)wenselijk is en wat de effecten van het gedrag zijn. Als je kind bijvoorbeeld zonder jas naar school wilt, leg dan uit dat het buiten koud is en dat hij of zij het waarschijnlijk erg koud zal krijgen. En misschien zelfs wel ziek kan worden en herinner je kind er ook even aan hoe naar het de vorige keer was om ziek te zijn, maar laat je kind beslissen wat te doen.
Hierdoor leert je kind verantwoordelijkheid te nemen en keuzes te maken. Als je kind dan toch kiest voor iets anders dan wat jij aanraadde, dan merkt je kind snel genoeg dat jouw advies wel goed bedoeld was. Je kind krijgt het bijvoorbeeld erg koud en mist zijn jas. De volgende keer kiest je kind dan zelf om zijn jas aan te doen. En je kind zal door deze ervaring de volgende keer jouw advies serieuzer nemen.
In onze weerbaarheidstraining leren we de kinderen vaak de 4-stappen om zijn of haar grens duidelijk aan te kunnen geven. Deze stappen kun je als ouder ook goed inzetten thuis, al helemaal wanneer je kind hier zelf al mee geoefend heeft in de training. Er ontstaat dan direct herkenning en iedere stap zal zo effectiever zijn. Kinderen zullen sneller jouw grens serieus nemen.
De 4-stappen
Stap 1: Vraag vriendelijk wat je wilt dat de ander doet.
Stap 2: Zeg nog eens duidelijk wat je wil dat de ander doet.
Stap 3: Waarschuw de ander wat er gebeurt als hij het niet wil doen.
Stap 4: De waarvoor je gewaarschuwd hebt.
Succes met oefenen!